W ubiegłorocznym wydaniu nr 02/2020 Focus Nierdzewne postawiliśmy pytanie „Czy koronawirus zaraził branżę stali nierdzewnych?” Dziś możemy pokusić się o odpowiedź, że chyba jednak nie, że jest w dużej mierze dość odporna i poradziła sobie w wielu krytycznych sytuacjach. Tu jednak należałoby zadać teraz inne pytanie: czy branży nie dosięgnie tzw. „długi ogon”?

Jak już pisaliśmy, po pierwszej, marcowej fali zagrożenia epidemią, która zakłóciła funkcjonowanie prawie wszystkich przedsiębiorstw przemysłowych i wprowadziła wiele utrudnień, sytuacja w szeroko pojętej branży metalowej mocno się unormowała, a firmy szybko zorganizowały się na nowo. Mimo tego, że nikt też nie wiedział, czego można się spodziewać, w którym kierunku i w jakim tempie rozwinie się tamten scenariusz, podejmowane działania były w większości przypadków właściwe i efektywne. To ponownie jest dowodem na to, jak bardzo dobrze zorganizowany jest nasz rodzimy rynek stali nierdzewnej i jak dojrzałe są jego podmioty. Firmy były doskonale świadome swojej sytuacji i ewentualnych trudności, z którymi muszą się zmierzyć. Przeprowadziły wiele strategicznych posunięć, mających zapewnić im stabilność biznesową. Bez problemu zaakceptowały nowe obostrzenia w zakładach pracy i skutecznie dostosowały się do restrykcyjnych zasad bezpieczeństwa i reżimów higienicznych. Działania podejmowane przez przedsiębiorstwa były naprawdę bardzo różne, uzależnione przede wszystkim od specyfiki działalności, profilu odbiorcy i  aktualnych możliwości – jedne firmy kupowały na zapas z obawy przed ogólnym przerwaniem łańcucha dostaw, inne znowu wstrzymywały zakupy, wprowadzały przestoje w produkcji. Jak na wiosnę sygnalizowali uczestnicy polskiej branży stali nierdzewnej, nie odnotowano dramatycznych spadków popytu – w marcu utrzymywał się jeszcze na satysfakcjonującym poziomie, jednak potem zaczął spadać.

Więcej w wydaniu Focus Nierdzewne, Nr 6/2020

autor zdjęcia: Thanasis Papazacharias/ Pixabay